Intuïtie en instinct
Onze samenleving is momenteel zodanig georganiseerd dat de nadruk ligt op ons intellectueel functioneren. Onze kinderen leren op de lagere school dat het denken de belangrijkste factor is voor een succesvol leven. Als de kinderen doorstromen naar de middelbare school ontdekken ze dat het gehele systeem gericht is op het behalen van een diploma en dat je in onze maatschappij zonder een diploma niet gemakkelijk instaat bent om in je levensonderhoud te voorzien. Onze hele samenleving, zowel economisch, politiek als sociaal, is gericht op onze intellectuele ontwikkeling. Als we beslissingen in ons leven moeten nemen, dan doen we dat vrijwel uitsluitend op basis van onze redenaties. Of dit nu beslissingen zijn voor ons werk, partnerkeuze of sociaal functioneren, we redeneren er lustig op los. Helaas zullen we in ons leven maar al te vaak ontdekken dat ons intellect ons regelmatig in de steek laat. De redenatietrucs behoeden ons niet voor verkeerde keuzes en pijnlijke ervaringen.
De vraag is of er andere mogelijkheden bestaan die ons beter kunnen helpen in het maken van keuzes en in het ontdekken van welke weg voor ons de meest geschikte is. Deze andere weg is er zeker wel, maar dan moeten we eerst de stap zetten naar de erkenning dat er in ons iets aanwezig is dat boven ons intellect uitstijgt. We noemen dat onze ziel. Onze ziel is dat deel van ons dat we niet kunnen zien, kunnen horen en op een normale manier kunnen voelen. Maar als we de eerste stap kunnen zetten naar de erkenning van het bestaan ervan, kunnen we wel leren ontdekken op welke manier we met onze ziel contact kunnen leggen. Zonder erkenning hiervan leven we uitsluitend op basis van ons materieel intellect (hersenprocessen) en hebben we geen idee van het bestaan van dit immateriële deel in ons.
Intuïtie als telefoonlijntje met onze ziel
Via de intuïtie kunnen we contact leggen met onze essentie. Onze essentie is veel beter instaat ons in ons leven te helpen om de juiste beslissingen te nemen. De essentie is instaat om het geheel te overzien waarbinnen wij functioneren en is daarom uitstekend op de hoogte van onze lichamelijke, intellectuele en sociale talenten. Dit geldt niet voor ons verstand. Ons verstand kan ons helpen om bepaalde problemen op te lossen, maar is meestal een slechte raadgever als we voor belangrijke keuzes in ons leven staan. De redeneertrucs van ons verstand zijn eindeloos. Iedereen die dit fenomeen nader heeft bestudeerd, zal tot de ontdekking komen dat ons verstand meestal heel goed instaat is bij keuzes evenveel voor- als tegenargumenten te verzinnen. Onze essentie kent dit probleem niet. Onze essentie weet heel zuiver wat voor ons goed en niet goed is. Zoals eerder hierboven is aangegeven noemen het contact met onzeessentie intuïtie.
In het boek van Walsch, de nieuwe openbaringen (blz. 119), zegt God zegt tegen Walsch: 'Er is slechts één ding en dat Ding kunnen jullie God, het Leven of Alles Wat IS noemen, wat je maar wilt. Jullie zijn allemaal manifestaties van dat Ene Ding, en dat geldt ook voor alles wat jullie met je vijf zintuigen waarnemen en niet te vergeten alles wat jullie met je zesde zintuig waarnemen. Eigenlijk zijn jullie vijf zintuigen nogal primitieve receptoren. Ze pikken slechts een tiende op van alle gegevens over de wereld om jullie heen. Jullie zesde zintuig, jullie intuïtie, pikt veel meer op.'
De vraag is nu: "Wat is intuïtie eigenlijk?"
Intuïtie is het in contact zijn met onze eigen essentie zonder tussenkomst van emoties en gedachten. Het is het 'op ons gevoel leven', zoals mensen dat ook wel noemen. Intuïtie is heel essentieel voor ons. We zouden onze intuïtie nog veel meer moeten gaan ontwikkelen, maar het is voor ons mensen heel moeilijk het verschil te voelen tussen dat wat de intuïtie ons ingeeft en dat wat gedachten en emoties ons ingeven. Maar we kunnen dit wel steeds weer oefenen, waardoor we leren om steeds beter het verschil te begrijpen en op onze intuïtie te vertrouwen.
Intuïtie is vaak onduidelijk en dikwijls een heel vaag, onbestemd gevoel. Gedachten en emoties overstemmen het meestal. Daarom zullen we eerst moeten oefenen om met deze emoties en gedachten goed om te gaan, zodat ze ons niet beheersen. Dan kunnen we veel beter de stem van onze essentie, via onze intuïtie, horen. De essentie is de kern van de immateriële energie in ons; de intuïtie is het contact met de immateriële energie van de essentie. De intuïtie en het intuïtief voelen zijn vrijwel gelijk aan elkaar. Met dien verstande dat intuïtie het totaal aan energetisch fijnstoffelijk materiaal aangeeft en intuïtief voelen alleen aangeeft wat je hiermee doet, namelijk voelen. Intuïtie is immateriële energie die vanuit de ziel contact legt met de materiële energie, onze hersenprocessen. Een soort telefoonlijntje dat boodschappen van de ziel aan ons doorgeeft. Hoe beter dit lijntje ontwikkeld is, hoe beter de boodschappen kunnen doorkomen.
Emotioneel en intuïtief voelen met onze ziel
De vraag die nu naar voren komt is: "Wat is het onderscheid tussen intuïtief voelen en het voelen van bijvoorbeeld pijn en emoties?"
Fysieke pijn is een lichamelijk voelen. Emotioneel voelen is een voelen vanuit de persoonlijkheid. Pijn en emoties komen voort uit het menselijk lichaam zelf. Intuïtief voelen is gelijk aan weten (daarbij horen voorgevoelens en het heel subtiel aanvoelen van dingen). Dit voelen vindt plaats op immaterieel energetisch niveau. De mens voelt dan met zijn immateriële energie en staat daardoor zeer dicht bij zijn eigen essentie. Dat wil zeggen dat de afstand tussen zijn lichaam en zijn essentie minder groot is geworden.
Intuïtief voelen is voelen vanuit de essentie met loslating van de gedachten. Het wil zeggen dat we dan in staat zijn onze gedachtestroom opzij te zetten en te luisteren naar dat wat aan ingevingen bij ons bovenkomt. Als we onze gedachten loslaten komt er ruimte en kunnen we de impulsen van onze essentie voelen. Dat is intuïtief voelen. Het kanaal met onze essentie is open en dan ontstaan er al gauw ingevingen die ons behulpzaam kunnen zijn. Ook kunnen we plotseling inzicht krijgen in iets waarmee we al langer in onze gedachten worstelen. Dat is intuïtie. Intuïtief voelen is een heel zeker weten vanuit de essentie, zonder angsten of andere materiële menselijke emoties. Vaak is het lastig om het intuïtieve gevoel helder te krijgen. Dat kan alleen als we in staat zijn onze gedachten voor ons dagelijks leven als een instrument te gebruiken.
Voelen vanuit de persoonlijkheid is een ander voelen. Het is materieel voelen, lichamelijk voelen, zoals pijn als we ons bezeren of een emotie van pijn of verdriet. Dat zijn voorbeelden van fysiek voelen. Blijdschap is ook fysiek voelen. Eigenlijk zijn alle menselijke emoties, die vanuit de gedachten komen en beïnvloedbaar zijn door onze persoonlijkheid, vormen van fysiek voelen.
Voelen vanuit de persoonlijkheid is voor mensen allesoverheersend. Het is geheel materieel, dus fysiek bepaald. Het materiële voelen overstemt meestal het intuïtieve voelen. Eigenlijk zou dit andersom moeten zijn. Als we instaat zijn in goed contact te staan met onze intuïtie, kunnen we ook leren ons materiële gevoel in banen te leiden. Dat wil zeggen dat we ons er niet meer door laat beheersen. Door te voelen in overgave kunnen we contact leggen met onze ziel, waardoor de scherpe scheidslijn tussen het materiële en immateriële voelen steeds meer vervaagt. Dat is goed voor de balans in ons functioneren en voor ons welbevinden als mens.
Het verschil tussen intuïtie, voorgevoelens en instinct
Intuïtie en voorgevoelens zijn praktisch gelijk aan elkaar. Er is echter een klein verschil tussen beiden. Intuïtie omvat het zeker WETEN van alles wat in onze ontwikkeling een rol speelt. Het is een totaal van weten, weten van de totaliteit. Wanneer het een bepaalde situatie betreft, spreken we van een voorgevoel. Voorgevoel is meer het detail. Het is een weten van iets binnen een bepaalde situatie of gebeurtenis. Intuïtie is het weten dat bijvoorbeeld onze keuze voor iets niet juist is. Voorgevoelens geven iets aan. Bijvoorbeeld het gevoel beter niet ergens heen te kunnen gaan, omdat het ons een onveilig gevoel geeft. Dit heeft betrekking op een gebeurtenis die, als we erheen zouden gaan, ons zou benadelen.
Het verschil tussen voorgevoelens en intuïtie is erg klein, maar het is er wel zeker. In het alledaagse leven is eerder sprake van voorgevoelens dan van intuïtie. De mens heeft eerder grip op zijn voorgevoelens dan op zijn intuïtie, omdat intuïtie een beter contact vereist met de eigen essentie. Voorgevoelens zijn meer materieel en menselijk gericht, intuïtie is meer vanuit de essentie gericht. Wensgedachten, angsten of andere materiële impulsen belemmeren voorgevoelens vaak, zodat de voorgevoelens soms wel en soms niet zuiver zijn.
Is natuurlijk instinct hetzelfde als intuïtie?
Nee, zeker niet. Natuurlijk instinct komt voort uit natuurlijke reacties van het menselijk lichaam. Het komt voort uit de materie en is gericht op het overleven van de mens binnen zijn materiële omgeving. Instincten zijn puur lichamelijk bepaald en staan zelfs iets buiten de persoonlijkheid. Het instinct is de basis waardoor de mens, net als een dier, in de natuur kan overleven. De persoonlijkheid ontwikkelt zich naarmate het denken zich ontwikkelt. Dat gaat gelijk op. Maar de oerbasis van de persoonlijkheid ligt in het instinct, in die zin dat er eerst het instinct is met een latent aanwezige persoonlijkheid. Het denken gaat zich ontwikkelen en dus ook de persoonlijkheid. Dat betekent dat er iets gaat gebeuren met het instinct. Dat blijft aanwezig, maar naarmate de persoonlijkheid zich ontwikkelt, wordt het instinct minder.
Intuïtie en instinct liggen dicht bij elkaar. Wat het instinct is voor het lichaam, is de intuïtie voor de ziel. Mensen verwarren ze erg vaak met elkaar.
Instinct is materieel van aard en gericht op overleven, intuïtie is immaterieel van aard en gericht op leven. Intuïtie komt voort uit de essentie van de mens. Intuïtie is weten, instinct is alleen een natuurlijke reactie op een gevoel. Zijn beiden met elkaar in evenwicht, dan zijn wij een persoon die zeer op zijn gevoel afgaat en een goed contact heeft met zowel zijn lichaam als zijn ziel. Als wij bijvoorbeeld zeer veel zin hebben in een bepaald soort voedsel, dan is het ons instinct dat aangeeft dat wij een bepaald tekort aan moeten vullen. Dit is zonder meer betrouwbaar. We kunnen het intuïtie noemen, maar dat is het niet. Instinct luistert naar het lichaam, niet naar de ziel. Intuïtie geeft aan en wijst ons de weg naar datgene wat goed is voor ons. Als beiden in balans zijn hebben we een grote kans ons aardse leven gemakkelijker te volbrengen. Gemakkelijk voor zover het verblijf in de materiële wereld gemakkelijk kan zijn.
Intuïtie is de verbindingsweg tussen de essentie en de geest,
instinct de verbindingsweg tussen het lichaam en de geest.
Een heel belangrijk signaal dat onze essentie aan ons geeft als we een onjuiste keuze maken is onrust. De essentie zorgt voor onrust in ons lichaam als we onjuiste beslissingen nemen. Onrust is het signaal dat we op moeten letten en dat we vooral niet moeten gaan redeneren vanuit onze gedachten. Dan is het belangrijk dat onze gedachten even stil zijn en dat we de onrustgevoelens serieus gaan nemen. Bij het maken van keuzes is de enige juiste keuze die waarbij we geen onrust voelen, maar eerder een gevoel van ontspanning. Maar vaak redeneren we onze onrust weg, omdat we liever via ons intellect keuzes maken. Dat hebben we immers ook in ons leven geleerd! Binnen onze opvoeding en op de scholen is geen ruimte voor zoiets essentieels als intuïtie. Toch zou ons leven veel soepeler kunnen verlopen als we leren verstaan wat onze intuïtie ons ingeeft.
|